Gisteravond was ik uit eten met een collega. We zien elkaar niet heel veel en kennen elkaar nog niet zo lang, maar het contact is altijd goed en vertrouwd. Zo kun je dat soms hebben met mensen. Tijdens het eten kwam ons gesprek op God en geloven. Ze vertelde dat ze wel "christelijk" opgevoed was, maar dat het haar niet zoveel had gebracht. Nu gaan haar kinderen wel naar een christelijke basisschool. En zo kwam de vraag van haar 11-jarige dochter: "Mam, geloof jij eigenlijk in God?" Het antwoord ontweek ze door de vraag terug te ketsen naar haar dochter, maar het zette haar aan het denken. Want eigenlijk kan ze zich niet voorstellen dat er niet "iets"is, want dan zou de bedoeling van dit leven zo nutteloos zijn. Maar ze heeft God nog nooit ervaren.
Alweer wat jaren geleden, kort na haar trouwen, werd ze uitgenodigd door de kerk in haar nieuwe woonplaats voor een gespreksavond. Ze ging er naar toe met de verwachting dat ze daar wel haar vragen kon stellen. Dus ze verzamelde moed en gaf daar aan dat ze eigenlijk heel veel vragen had over het geloof en dat ze niet goed wist hoe ze daar verder mee kon.
Gedesillusioneerd ging ze naar huis. De "kerk" had haar geen antwoord noch duidelijkheid kunnen geven. De discussie die avond verzandde in een uiteenzetting van diverse stromingen binnen de kerk, waarbij de een zus geloofde en de ander zo. Namen van diverse theologen passeerden de revue, maar over God werd met geen woord gerept.
Deze afknapper heeft er mede voor gezorgd dat ze de kerk, maar ook God links heeft laten liggen. Toch blijft het aan haar knagen, geeft ze toe. Diep in haar hart ervaart ze een verlangen naar een plek waar je veilig bent, waar ze mag zijn zoals je bent. Ze vraagt me of ik dan kracht van God ervaar in mijn leven. En ja, dat ervaar ik. En dan vertel ik haar hoe en wanneer ik kracht van God ervaar, maar ook vertel ik haar dat ik in mijn leven ook periodes ken waarin ik dat minder ervaar dan ik zou willen. Kortom, ik ben ook maar een gewoon mens.
Zo hebben we op een gewone vrijdagavond eigenlijk een heel bijzonder gesprek gehad. En na dat tegen elkaar gezegd te hebben, zijn we weer uit elkaar gegaan. Ik geloof dat God met haar bezig is. Er komt vast ooit een vervolg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten