Pasen

Pasen.

Pasen, een prachtig feest maar ook een heel moeilijk feest. Want wat betekent dat nu dat Jezus voor mij het kruis heeft gedragen, dat Hij voor mij is gestorven en weer is opgestaan?

Is mijn pijn dan minder zwaar? Zijn dan ineens alle donkere dagen verdwenen uit mijn leven? Schijnt dan eeuwig en altijd de zon? Was dat maar waar.

En dan het onbegrijpelijke gevoel dat er iemand voor mij sterft. Ik, iemand die elke dag weer dingen fout doet, die zo vaak vergeet met God te wandelen . Ik, degene die vaak denkt: ik doe het wel alleen want ik voel God niet.  Ben ik dan zo belangrijk. Heeft Jezus mij dan zo lief dat Hij voor mij sterft?

Ja mag ik dan zeggen. Ik ben dus zo belangrijk. Er houd dus iemand zoveel van mij dat Hij dat voor mij over heeft. En dat maakt Pasen dan weer een prachtig feest want het geeft mij hoop. Het geeft mij een plek waar ik geliefd ben, waar ik thuis mag komen elke dag weer.

Ik heb dan veel aan het liedje van Matthijn Buwalda: Goede Vrijdag

Zet mij even stil bij Goede Vrijdag

Zet mij even stil op Golgotha

Eerlijk gezegd vind ik het moeilijk

Iemand die moest sterven in mijn plaats.

Maar toch wil ik me Uw lijden beseffen

Toch dank ik U dat U mij kwam redden.

U liep de extra mijl en stierf aan het kruis

U ging door de hel en ik mag naar huis.

Het is Goede Vrijdag en nu ben ik thuis.